maandag 12 juli 2010

Voor het eerst duiken met de kids

Vandaag vroeg op, gelukkig gaat de bakker om 07.00u open zodat we toch een lekker vers ontbijtje konden eten.
Om 08.15u moesten we ons weer melden bij de duikschool, weer een pak en een trimvest uitgezocht en op naar de boot. Max en Chris hadden 2 maanden geleden hun Padi Open Water brevet gehaald en gingen vandaag voor het eerst een duik maken buiten Nederland .
Ze hadden er erg veel zin in net als wij en dat het zo vroeg was waren we dan ook al snel vergeten. Ik moet zeggen dat hun start iets soepeler was als de onze, maar ja alles zat dan natuurlijk ook nog vers in het geheugen. Helaas was het onderwater leven niet zo bijzonder, veel rotsen en ook wel vissen, maar niets bijzonders gezien.

Voor ons was het best wel bijzonder om met je kids te duiken, zij zijn gewoon elkaars buddy gebleven en zwommen voor ons, wij sloten de rij. Vandaag hadden we Marleen als Divemaster en die deed echt haar best om onderwater toch nog bijzondere dingen te laten zien. Maar ja dan moet het er wel zijn.
De jongens vonden het wel mooi, zij konden veel meer zien en verder kijken dan dat ze in Nederland gewend waren.

Voor de middag stond er nog een duik gepland, maar daarvoor moesten we ons 14.45u in de haven melden (de spullen hadden we tenslotte al). We zijn dus weer lekker terug naar de camping gegaan om een hapje te eten, want een ding is zeker je krijgt er wel trek van.

's Middags ons weer op tijd in de haven voor nog een duik, deze keer hadden we Nadieh als Divemaster, een jong stuiterend ding maar wel aardig. We gingen nu met zijn zessen, een vriendin van Nadieh, Max en Chris en wij sloten weer de rij.
Alles ging weer lekker en we zijn ook onder een ark doorgezwommen, hadden we ook nog nooit gedaan.
Op een gegeven moment zagen we dat Nadieh Max beetpakte en haar reserve octopus (ademautomaat) aan hem gaf en zo verder zwom.
Wij vroegen ons wel af wat er aan de hand was, maar hadden verder geen idee.
Op een gegeven moment kreeg ik de lucht niet uit mijn vest waardoor ik langzaam maar gestaag opsteeg. Redmer zag dit, probeerde mij nog bij de voeten te pakken, maar ondertussen was ik al aan de oppervlakte.
Boven water zagen we dat we vlak bij de boot waren dus zijn we daar maar heengezwommen.
Daar uitgelegd wat er aan de hand was, want zij misten natuurlijk nog vier duikers. Deze kwamen niet veel later naast de boot aan de oppervlakte.
Op de boot verteld wat er gebeurt was waardoor wij eerder boven waren en toen hoorde we dus dat Max al door zijn zuurstof heen was, wij vonden dat hij nog best wel een stukje had kunnen zwemmen met zijn eigen fles, maar Nadieh dacht daar anders over en die had de leiding.
Al met al een lekkere duik met hindernissen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten